a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

the bad poetry social club (grc) – to telos tou kosmou كلمات اغاني

«δυστυχώς ο πλανήτης θα αυτοκαταστραφεί σε περίπου 15 λεπτά», λέει ο τελευταίος παρουσιαστής των τελευταίων ειδήσεων στον κόσμο. κανείς δεν ήξερε πως ακριβώς. κάποιοι έλεγαν με ένα μεγάλο κύμα, άλλοι με μια έκρηξη. δεν ξέραμε αν θα φύγουμε με μεγάλο κρότο και εκτυφλωτική λάμψη, ή αν η γη θα μας καταπιεί σιωπηλά σα μια φάλαινα που καταπίνει δισεκατομμύρια πλαγκτόν. τι σημασία είχε να ξέρεις; οι μέρες της πρώτης απόγνωσης είχαν περάσει. πολλοί αυτοκτόνησαν, σαν μια κίνηση αυτονομίας, ίσα ίσα να ‘ναι ήσυχοι πως μέχρι το τέλος όριζαν την ύπαρξη και την ανυπαρξία τους. πολλοί, προσπάθησαν να κρυφτούν κι ας ήξεραν πως τίποτα δεν θα επιβιώσει. σα μια τελευταία κίνηση απόλυτης απόγνωσης και φόβου για το τέλος. ανά πάσα στιγμή, θα βρισκόμασταν αναμασημένοι στα δόντια του κτήνους, ή θα ξαναγινόμασταν αστρική σκόνη, ή θα ήμασταν πετρωμένα σώματα κάτω από την λάβα, ή κάτι άλλο που δεν μπορούσαμε καν να φανταστούμε. «σας ευχαριστούμε που μας παρακολουθήσατε μέχρι το τέλος. σας ευχόμαστε μια ειρηνική έξοδο προς το άγνωστο». αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του παρουσιαστή. κι εμείς βγήκαμε στο σκονισμένο μπαλκόνι, πιάσαμε να κάνουμε το τελευταίο τσιγάρο κι όλα ήταν τόσο ήσυχα που θα ‘λεγες πως όλοι, έχουμε ήδη πεθάνει. το τέλος ήρθε, κι ήταν σαν κάθε άλλο βράδυ παρασκευής
_
όλοι όταν φαντάζονται το τέλος του κόσμου
νομίζουν ότι θα γίνει έξω απ’ το παράθυρο τους
θα παίζει η τηλεόραση και θα το λέει στις ειδήσεις

αντίστροφή μέτρηση
η οικογένεια στο σαλόνι
ψιλοακριβή σαμπάνια
ψιλοακριβό φαϊ
και λίγο πριν γίνει το σκηνικό
σταυρωτά φιλήματα και τα σχετικά
και θα νομίζουν ότι τελικά από πάντα αγαπιόντουσαν
περισσότερο απ’ όσο νόμιζαν
επειδή θα πεθάνουνε

θα μιλήσουν λίγο για όλες τις ψιλοαστείες
ψιλοσυγκινητικές ή
ψιλοστενάχωρες μαλακίες
που έχουν συμβεί στην κοινή τους ζωή
και σίγουρα
θα ‘ρθει και η ατάκα
η βαριά η μαλακία, η καλή

ο πατέρας θα σηκώσει το ποτήρι του και θα πει δακρυσμένος
” δεν αγάπησα ούτε τον εαυτό μου όσο την οικογένειά μου ”
ή η 17χρονη κόρη του να πει δακρυσμένη
” είμαι έγκυος
3 μηνών
από έναν καθηγητή στο σχολείο”
πολλή συγκίνηση
θα νιώσουν πιο κοντά
πιο αγαπημένοι
ε, αφού πεθαίνουνε

κι όταν θα κλαίνε πια
και δε θα ‘χουν κάτι άλλο να πουν
γιατί θα ‘χουνε πει τα πρέποντα
θα δουν ένα κόκκινο φως στο ουρανό
θα ακούσουν κρότους
θα αρχίσει να βρέχει καταρρακτωδώς
θα ρίχνει κεραυνούς από παντού
θα γίνει 10λεπτος σεισμός
θα απελευθερωθούν θανατηφόροι ιοί
ο ουρανός θα σκοτεινιάσει
το νερό θα γεμίσει σκατά
και θα πεθάνουν όλοι
μαζί
την ίδια μέρα
το ίδιο δευτερόλεπτο

αφού όλα έχουνε πια χαθεί
και μόλις κοπεί για πάντα και το ίντερνετ
θα κλείσουνε τα μάτια και θα πεθάνουνε

γιατί έτσι γίνεται στο τέλος του κόσμου
η επόμενη μέρα θα είναι αργία
όλοι θα μιλάνε για το πόσο σα ζώα φάγανε χτες
δεκαπεντάχρονα θα ξερνάνε 5 το πρωί έξω απ’ το μετρό στο γκάζι
όλες οι τηλεοράσεις θα παίζουν “στην υγειά μας ρε παιδιά”
στα σούπερ μάρκετ
θα σκίζουν τα ταμπελάκια με τις εορταστικές προσφορές
και διάφοροι διάσημοι ανά τον κόσμο
θα ποστάρουν φωτογραφίες
των γεννητικών τους οργάνων
με ευχές για το καλό την ανθρωπότητας

έξι μήνες μετά σπίτι δουλειά/δουλειά σπίτι
θα περιμένουν πώς και πώς το
επόμενο τέλος τους κόσμου
όχι γιατί τον βαρέθηκαν τον κόσμο
ούτε για γιατί δεν τους αρέσει
για κανέναν συγκεκριμένο λόγο
χωρίς σκοπό ή κάτι τέτοιο

απλά για να γίνει κάτι

επιτέλους
_
και το τέλος του κόσμου θα έρθει και θα με βρει μεθυσμένο, απροετοίμαστο και πολύ κουρασμένο, να προσπαθώ να κάνω έρωτα με μια υπέροχη γυναίκα, που όμως δε με καυλώνει καθόλου, αλλά προσπαθώ εις βάρος της να ξεχάσω τον τελευταίο μου έρωτα, που φάνηκα ανίκανος να διαχειριστώ
το τέλος του κόσμου θα με βρει να μιλάω γι’αυτό ενώ καπνίζω και πίνω μαζί της, ενώ θα προτιμούσα να είμαι μόνος
αυτό γίνεται συχνά τελευταία
κι’ ίσως, τελικά το τέλος να έχει έρθει
κι’ ίσως αυτό να είναι τελικά το τρομαχτικό για το οποίο όλοι πάγωναν στην ιδέα
το τέλος είναι οδυνηρό γιατί δεν έχει τέλος
είναι μια διαρκής πτώση από τη στρατόσφαιρα με κομήτες να συνθλίβουν ατέρμονα το πληγωμένο μου κορμί
_
κράτησε ελάχιστα
όσο το άναμα ενός τσιγάρου
και κάνεις μας δε πρόλαβε να καταλάβει πως αυτό ήταν
το τέλος του κόσμου
όλοι μας το περιμέναμε να έρθει
κάποια στιγμή
χρειαζόμασταν να έχει διάρκεια
να έχει μεγάλη εισαγωγή σαν τις μακρόσυρτες ταινίες
για να προλάβουμε να πούμε
και να κάνουμε
όλα εκείνα που θα έκαναν τις ζωές μας μεγάλες

μα οι ζωές μας πάντα μικρές υπήρξαν
και δε χρειάστηκε κανένα τέλος για να μας το μάθει αυτό
και μεις
ακόμα μικρότεροι
που κάναμε σα να μη βλέπουμε πως το τέλος
από πάντα ερχόταν

- the bad poetry social club grc

كلمات أغنية عشوائية

اهم الاغاني لهذا الاسبوع