a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

jacek kaczmarski - bajka كلمات أغنية

był kraj, co wieki cierpień znał
pieśń pismem blizn pisaną śpiewał
a ziemia żyzna mierzwą ciał
rodziła myśli jako drzewa
aż powiał nad nią twardy wiatr
i posiał w glebę plon zatruty
wymarłym wielkim drzewom w ślad
skarlałe rodzą się kikuty

kto chce – niech zowie – borem sad
przyciętych drzewek na rozstaju
nie zmieni tym najprostszej z prawd:
nie ma już – drodzy – tego kraju
jest tylko wiatr, bezwzględny wiatr
co nagle w środku nocy budzi
i, jak spod ziemi – puszcza w świat
zupełnie odmienionych ludzi

był sobie kraj, był sobie kraj

jeden – do góry wzniósłszy dłoń
ślepymi strzela norwidami
lecz tak, by czasem boże broń!
nie trafić kogoś i nie zranić
wedetta robotniczych sag
wkłada sukienkę w czarny deseń
choć przecież na rządowy raut
zajeżdża białym mercedesem

inny bohater wielkich chwil
klasyków w służbę władzy wdraża
i czci wallenrodyczny styl
z dwuznaczną miną – na dwóch twarzach
purpurat gnie się zaś co sił
to przed mundurem, to przed bogiem
choć już wśród wiernych zawisł był
raz biskup, co rozmawiał z wrogiem!

był sobie kraj, był sobie kraj

w tle pożądliwie brzęczy rój
komentatorów i pisarzy
co myśl ostatnią zmienią w gnój
byle w tysiącach egzemplarzy
bo tak dziś przecież musi być!
bo oni wiedzą, co się święci!
bo trzeba chronić wątłą nić!
prawdę przechowa się w pamięci!

ginie niewysłowiona myśl
a pamięć ginie razem z ciałem
o tym, coś widział – mów i pisz!
– nic nie widziałem, zapomniałem
więc znowu kiedyś tłumy widm
minione nam przypomną zdrady
znowu rozważnym – kurz, jak wstyd
zakryje – puste – dno szuflady

byliśmy z nimi i wśród nich
lecz każdy się inaczej budzi
to dla nas oprawiony sztych
nie ma już – drodzy – dawnych ludzi
a dla nich – drodzy – nie ma nas
siedząc przy nawarzonym piwie
też opowiedzą sobie baśń
żyć będą długo i szczęśliwie

był sobie kraj, był…

- jacek kaczmarski

كلمات أغنية عشوائية

كلمات الأغنية الشائعة حالياً