a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

farshad - havapeima كلمات أغنية

[ورس یک]
خودم رو میبینم از پشت با یه چَکُش
حضوری نامرئی تو محیط
آماده‌ی برخورد
یهو دستم خالی میشه سرخود
یه دفعه به کل تصویر میشه عوض
یه توالت عمومی تو پارک با درهای شیشه‌ای
من پُرِ شرم میشم بقیه عادی‌ان
بچه‌ها تو زمینِ بازی‌ان
یه دفعه به کل تصویر میشه عوض
فقط چشمام می‌کنه حرکت
میبینم که روی زمین خوابیدم
صدام درنمیاد و هی وا میرم
زمین جمع میشه تا میشم
یه دفعه به کل تصویر میشه عوض
دو تا حرف میبینم که نوشته “ب.س”
یه صندلی که میسوزه با بوی بنزین
بدونِ توضیح مث نورِ مشکی
یه دفعه به کل تصویر میشه عوض
یه سرنگ داره شهر رو تو خودش میمکه
آدم‌های توی توالت شدن خیره بِم
من پابرهنه میدوئم، پابرهنه میدوئم
تا آخرین لحظه که سرنگ داره میرسه

[ورس دو]
چشام باز شد با حسِ بیداریِ دم غروب
تو هواپیماییم دور از توقعم
چشم تعجب نصف سردرد نصف تهوع
لمس کردم هیکلم رو
شده عینکم گم
لباسِ سبزِ تیره به تن
دهنم خشک، ثروتم تف
کم‌کم همه شدن بیدار فضا بیشتر از قبل شد قفسی‌تر
به گوشم خورد صدا نفسی سخت
کناریم بود تا پا شد تگری زد
“راحت شدم”
بعد نگام کرد و لبخندی چرک و ابدی زد
توی هیچ چیزی اشتراک نداشتیم
جز پیشونی و عرقی سرد
باز شد درِ کابینِ خلبان
دو نفر اسلحه توی دست و نحیف
با ماسکی روی صورت اومدن بیرون
معلوم بود که می‌کنن وضع رو عجیب
به هم پیچید دل و روده‌ام
کجا بودم؟
قورت دادم من ترس رو عمیق
یکیشون مثلِ یه سخنگو نشست
شروع کرد حرف زدن بلندگو به دست:
“قضیه از این قراره
حکم تیره هر کسی فیلم درآره
کمی دیگه باز میشه واستون در
اونی نگران باشه که بند چترش رو گیر نیاره
قضیه از این قراره
می‌پرین یا که می‌پرونیمتون
پس وایسید پشت هم با فاصله
نترسید چون همه‌ی چترها سالمه”
باز شد در تو ارتفاع چند هزارپایی
کشیدیم صف انگار دمِ دادگاهیم
من فقط اسمم رو یادم بود
سرِ قصه یا ته داستانیم؟
اولی رو پروندن دومی خودش پرید پایین
پرش آشناست غریب ماییم
یکی گریه یکی توی شلوارش شدید شاشید
رسید نوبتِ من
پریدم
همجوارِ ابر و رطوبت
حس رهایی در هم تنیده با جولانی از خشم و خشونت بود
ابتدا سرمست تا شد ارتفاع کمتر
چتر، باز، عقاب، اندامِ حجیم
چتر پاره، چنگالِ عظیم
[کورس]
فر میخورم با پیچ و تاب
پُرِ آدرنالین هولناکه شتاب
گِردیِ زمین کم‌کم میشه صاف
تو هوام یه شکاف
می‌افته از فرم صورتم
سرده بازارِ دلهره داغ
نزدیک میشم به جنگل و مرگم
هر لحظه میشم ول کنِ باغ

[بریج]
درخت
اصابت خراش
ضربه
شکستگی کبودی
واسه یه شاخه می‌کنم کمین
میشکنه با صورت میخورم زمین

[ورس سه]
میام به هوش گیج
پر از اعوجاج تصویر
میفهمه مغزم دیر
می‌کنه درد شدید
انگار عمیق سوراخ کرده تمومه تنم رو تیغ
موهام چسبناک خون کرده سرم رو خیس
بیرون زده از پوست استخونِ قوزکِ پام
یه دستم گیر، دراومده شونه‌م از جاش
رفیقِ دنده‌هامه حسِ کوفتگی
میشه صدام جیغ ادامه میدم سینه‌خیز
حس می‌کنم نفسِ مرگ رو بیخِ گوشم
میرم از حال نمی‌دونم باز میاره چی به جوشم
تنم تسلیم سرم فعال
چشم چپم افتاد از کار
چی به روزم اومده زاییدم زیرِ زورم
نمیدونم واسه چی بکوشم
مصرف می‌کنم تا تهِ توان‌هام
من هم فالم هم تماشا
مخلوطِ اشک و بزاق و مخاط و بقا لا به لای تلاشهام
به پیش نرم بکنم چی کار
تو این جنگلِ جهنمِ بی‌کس و کار
یه ساختمون تو افق پیداست
میرم با لت و پاریِ این سر و پا
متن آهنگ فرشاد به نام هواپیما

- farshad

كلمات أغنية عشوائية

كلمات الأغنية الشائعة حالياً