artrit - anemoia
verse 1
ailenin teker teker ölümlerini seyret
gerçeklerini anlatma yalanlarını resmet
gözlerimde mercek, söyle kim zebercet
ölmeden mi gel’cek huzur yoksa yok mu cennet
içimdeki çocuk inan dedem kadar yalnız
etrafımı bildiğim tüm kötülükler sarmış
mütehassis olmakta benim mütehassıs
bütün günlerimse boktan art dolaşır tatsız
acımasızsın, hayatın yanında bir hiçsin
sabahladığım duraklarda siyah poşet geçmişim
aynı parktan, söyle kaçar defa gеçmişim
etrafımda palavralar sikimde değil hiçbi’ şi’
on dördünde bunaklaşmak intihara kalkışmak
yolun ortasında yatıp biçarе kıvranmak
her gün ayrı laklak, merdiven altıysa ev
hayallerine bakma onları çoktan götürdü sel
nakarat
az sigara, anemoia, benliğinle yüzleş
içimde ölenler var toplam iki yüz leş
barış için savaşta kal hayat denen kalleş
bırakmıyor yakayı inan geçti vakit saat beş
verse 2
yıllardır geçmeyen bu meyus durumdayım bak
yıllandım şarap gibi hep uçurumdayım ak_
lım almıyor hala dolu yalanlarla kafam serin
havalarda yazan şair şimdi istifada
küçük yaşta sokaktan değil hayallerden saptım
her gün ayrı kavga bende sayfalarca yazdım
ortamlarda, partilerde hepsi bana uzaktır
gerçeklik denen yalanda kıvranmadım, yandım
ansızındı kuşkusuz, beklemezdim gitmeni
bütün yaşlarımla şu an dolduruyo’m defteri
gittiğinde biliyorum ki erişilemez bir diyar
kendime bir söz verdim özlem’icem ihtiyar
sokaklarda kulaklıkla kendini turla
terk eden herkesi ancan aniden durunca
daha ne kadar devam, bir tutam umutla
nefret etme soyundan ve kendini unutma
كلمات أغنية عشوائية